Dekret Referendarii Koronnej z 11 stycznia 1607 roku w sprawie sporu między Ewą (w oryginale Jawa) z Mdzewskich Zielińską, owdowiałą wojewodziną płocką, reprezentowaną przez Filipa Fagiella - pozwaną a mieszczanami mławskimi, reprezentowanymi przez Bartosza Grosza burmistrza Mławy i Jana Wągłowicza - powodami. Wcześniej wysłano do miasta inkwizytora, księdza Jana Kuczborskiego, scholastyka gnieźnieńskiego i sekretarza królewskiego, który wysłuchał skarg, spisał je i wyznaczył termin rozprawy. Sąd uniewinnił pozwaną w sprawach o gwałty na kobietach, pobicie Piotra Maruna, uwięzienie Jakuba, Stanisława i Anny Ormieńskich. Nakazał dzierżawczyni wpłynąć na urzędników, aby nie dopuszczali się nadużyć względem rzemieślników i nakazał spłacenie wszystkich należności wobec mieszczan, które szczegółowo wypisano. Ustanowiono ponadto rewizora - Marcina Dembskiego, sędziego ziemskiego zawkrzeńskiego, który miał udać się do miasta, odebrać przysięgę od pozostałych wierzycieli i zadbać o egzekucję dekretu. Pozwana została uwolniona od długów swego zmarłego męża, Grzegorza Zielińskiego, wojewody płockiego, ponieważ "nie jest potomkiem małżonka swego, ale za prawem dożywotnim starostwo nasze mławskie trzyma".
Między Panią Wojewodziną Płocką, a poddanemi miasta Mławey
Oznajmujemy wszem wobec i każdemu z osobna, komu wiedzieć należy, iż zapozwali byli przed sąd nasz mieszczanie nasi mławscy, to jest urząd ze wszystkiem pospólstwem wielmożną Jawe [Ewę] ze Mdzewa Zieleńską [Zielińską], wojewodzinę płocką, dzierżawczynię miasta naszego Mławy, o krzywdy niżej opisane, mianowicie, iż ona nie tylko żeby ich z powinności urzędu swego bronić w ich uciskach miała, ale krzywdy nieznośne tak krewnym swym, jako też i sługom czynić tym mieszczanom pozwala. Co wszystko z jej rozkazania pochodzić by miało: jako piwowarom, karczmarzom w domach do piwnic i sklepów drzwi wybijać, kołki tłuc, wina, miody, piwa z tychże piwnic. Rzeźnikom mięsa, piekarzom chleby, przekupniom ryby, śledzie, masła oleje, krupy i inne legumina. Szewcom i rzemieślnikom inszem roboty i towary już na przedaj wyłożone bez żadnej zapłaty gwałtem zabiera. Co większa, piekarzów żytem zamiata [zasypuje], za którego żyta korzec po złotemu dawać sobie koniecznie każe, z ich szkodą niemałą, gdyż po targach tylko po pół złotego tych czasów bywało przedawane i o insze bezprawia, o które gdy się niektórzy z mieszczan ujmowali ścierpieć ich dalej nie mogąc, żądając dzierżawczyniey, aby się im to od jej samej, jako i od osób inszych nie działo, miasto pohamowania samej siebie i uczynienia inquisitii [śledztwa] między służebnikami swemi, niektórych z mieszczan okrutnie zamordowano, drugich srogiem karaniem bez miłosierdzia zbito i zraniono i tym się nie kontentując, niejakiego Piotra Maruna, mieszczanina, subordynowawszy [podstawiwszy] na to urodzonego Wojciecha Zielińskiego, syna swego, gwałtownie w domu śpiącego porwać kazała, który do gospody syna jej przywiedziony, tamże trzema kijmi bez żadnej przyczyny haniebnie potłuczony. Na ostatek na jego większe obelżenie powrozem związany i położony w sieni tej, której ludzie wszyscy przechadzać się zwykli. Mało na tym jeszcze mając, Jakuba i Stanisława Ormieńskich i inszech mieszczan i mieszczek do domów swoich zwracających się bez winech pojmać i do sklepu Zofii Romadzkiej wsadzić, tamże w więzieniu przez noc całą trzymać, potem wypuściwszy zwłaszcza Annę Ormieńską zbić rozkazała. Która sprawa gdy za pozwem na pomienioną wojewodzinę płocką wydanem przed sąd nasz przypadła. Nic w niej nie decydując, chcąc naprzód o tych mordach, biciu, zabieraniu miodów, win, piw, także o gwałtach białogłowskich i wszystkich inszych uciskach, które mieszczanie nasi ponoszą wziąć wiadomość doskonałą, przed tym niżbyśmy co w tej sprawie decydować mieli, inkwizytora z dworu naszego, wielebnego księdza Jana Kuczborskiego, scholastyka gnieźnieńskiego, kanonika płockiego, sekretarza naszego posyłaliśmy, który to inkwizytor nasz dosyć czyniąc woli i rozkazaniu naszemu, do miasta tego naszego Mławy na czas pewny stronom obiema oznaczony zjeżdżał, gdzie zjechawszy strony obiedwie przed się wezwawszy o rzeczach wszystkich sobie zleconych w tym akcie wyraźnie uczyniwszy, stronom obiema termin przed Sąd nasz na dzień dzisiejszy dla dalszej w tej sprawie decyzji oznaczył.
Na roku tedy teraźniejszym z tej inkwizycji przypadającym, strony obiedwie powodowa mieszczanie nasi przez dwóch z pośrodka siebie sławnych Bartosza Grosza, burmistrza mławskiego, Jana Wągłowicza, a wielmożna Jawa ze Mdzewa wojewodzina płocka pozwana przez sługę swego, szlachetnego Fhilippa Fagiella stanęli, o sprawach wyżej mianowanych dostateczną controversię przed sądem naszem czynili. Których stron controversie my pilnie przesłuchawszy i one zrozumiawszy, wziąwszy dostateczną i pilną wiadomość od pomienionego inkwizytora naszego, który w sądzie naszem referendarskim przy sprawie tej będąc o wszystkiem dostateczną oczywistą sprawę dawał. Takąśmy w tej wierze decyzję uczynili i czynimy. Naprzód co się tknie gwałtu Jadwidze Muszalancze w roku blisko przeszłym w wigilię s. Piotra i Pawła w polu od Jerzego Radzymowskiego, sługi podstarościego mławskiego uczynionego. Ponieważ się z relacji inkwizytora naszego pokazało, że się to działo bez wiadomości dzierżawczyni, więc zatem Jerzy Radzymowski był od pana swego podstarościego mławskiego miastu wydany i od miasta w sekwestrze ich o ten gwałt zatrzymany, który potem z ich sekwestru dla złego opatrzenia uszedł, dla czego pozwaną wojewodzinę płocką od sprawy tej wolną czynimy. Zdrowe jednak prawo o ten gwałt z pomienionym Jerzym Radzymowskim tej Jadwidze Muszalancze, albo komu będzie należało czynić in foro fori [przed sądem] zachowujemy. O insze gwałty białogłowskie, o które się przed inkwizytorem naszym drugie białogłowy jako Magdalena Stypulanka, Anna Groszówna i córka Kakayczyna na podstarościego mławskiego, Wojciecha Wróblowskiego skarżyli, gdyż się toż ex rellatione tegoż inkwizytora pokazało, że się to już niektórym od lat trzech dziać miało, a drugim się nic nie stało. Więc że w tej mierze sprawiedliwości nie żądano, a do tego że te białogłowy de pudicitia [w wstydliwości] nalazły się być suspectae [podejrzane], dlatego pomienioną pozwaną wojewodzinę płocką w tej sprawie wolną czyniemy. O zbicie też i związanie Piotra Maruna mieszczanina mławskiego, ponieważ się z tejże inquisitiey jawnie niewinność pozwanej wojewodziny płockiej pokazała, owszem się tamże we Mławie przed inkwizytorem naszem tym urodzony Wojciech Zieliński syn pozwanej już emancipatus [usamodzielniony] do tego zbicia i związania Marunowego (powiedając, że być o krzywdę swą mimo wiadomość matczynę) przyznał, dlatego też pozwaną w tej sprawie wolną czyniemy. A potem Piotrowi Marunowi z pomienionym Wojciechem Zielińskim o tę krzywdę zdrowe prawo in foro fori [przed sądem] czynić dekretem naszem zachowujemy. O potłuczenie zaś i do więzienia posadzenie przez noc Jakuba i Stanisława Ormieńskich, także Anny Ormieńskiej, iż się niewinność w tej mierze dzierżawczyni pokazała, onę od tej sprawy wolną uczyniliśmy: zdrowe prawo im o tę krzywdę z kim będzie należało czynić zostawiwszy. Z strony zaś narzucenia mieszczanom od dzierżawczyni i urzędników jej słodów, żyta i inszego zboża, aby je nie tak, jako w targu ale ad placitum [wedle upodobania] o niej płacili. Najdujemy to być z wielkim uciążeniem mieszczan naszych, którym zawsze fora do kupowania wolne być mają. Wziąwszy to onus [ciężar] z nich, nakazujemy dekretem naszym teraźniejszym, aby tego urzędnikom swym czynić zakazała i sama in posterum [na potem] tego nie czyniła. Także rzemieślników do robót sobie bez płacy nie przymuszała. A jeśli im co robić każe, aby gotowemi pieniędzmi, więc towary kupcom, także piwa i wszelakie likwory jako i insze rzeczy do żywności należące przekupniom i rzemieślnikom roboty te według targu gotowemi im aby płaciła sub poena arbitraria nostra Regia decreto hoc interposita [pod karą sądu polubownego królestwa naszego, dekretem niniejszym jest zobowiązana].
A co się tknie długów mieszczan od wojewodziny zatrzymanych, do których się pozwana przed inkwizytorem przyznała i które się z rachunku pokazały jako: Bartoszowi Groszowi za beczkę piwa złotych dwa i groszy dwanaście, Bukowskiemu za cielęcinę i mięso jałowicze i skopowe złotych dwa i groszy dwadzieścia jeden, Styncze [?] za cielęcinę i mięso wołowe złotych cztery i groszy dwadzieścia i cztery, Tomascze Szotcze za trzy beczki piwa złotych siedem i groszy sześć, Modłaczcze za pięć beczek piwa złotych sześć, Mączynej za beczek piwa dwie złotych trzy i groszy dziesięć, Raffałowi za beczkę piwa złoty jeden i groszy dwadzieścia, Sobienalazłowi za piwo groszy trzynaście, Piotrowi Kopcze za beczkę piwa złoty jeden groszy dwadzieścia, Nosczancze za chleb i pieniędzy za żyto wziętych złoty jeden, Miedzynej za beczkę piwa złoty jeden i groszy dziesięć, Kropichowi za sukna złotych dwadzieścia ośm i groszy sześć, Rogalczikowej za trzy beczki piwa złotych siedm i groszy sześć, Szostatcze za beczkę piwa złoty jeden i groszy dwadzieścia, Szyndakowi za skórnie [obuwie] groszy dwadzieścia ośm, Mikołajowi Pogorzelskiemu za skórnie [obuwie] groszy dwadzieścia, Kostrzewcze za boty złoty jeden, Piotrowi Postrzygaczikowi za cztery beczki piwa złotych siedm i groszy dziesięć, Jaszkolcze za skórę złotych trzy i groszy dziesięć, Wąszowiczowi za skórę i piwo złotych dwa i groszy dwadzieścia i pięć, Sobotcze za półtrzeci beczki piwa i za dwa korcza chmielu złotych dziewięć, Niedzialkowi za skórę złoty jeden, Okrassie za obów złotych dwa groszy cztery, Marchewcze złotych dwa groszy dziesięć, Mathyszowi Machowiczowi złotych dwa i groszy czternaście, Mikołajowi Pogorzelskiemu za boty złotych dwa, Nowotcze za boty złoty jeden.
Item Kostrzewcze za trzewiki groszy dwadzieścia jeden, Szuycze za dwie kłodzie [kłody] piwa złotych trzy i groszy dziesięć, Wojciechowi Warsschewcze za trzy kłody piwa złotych cztery, Wojcikowi za dwie beczce piwa złotych dwa i groszy dwadzieścia, Gorniowi [?] za mięso złotych sześć i groszy ośm, Wilkowi za ćwierć mięsa złoty jeden groszy dwadzieścia cztery, Skarbnikowi za beczkę piwa złotych dwa, Klimontowi Czapnikowi za beczkę piwa złoty jeden i groszy dwadzieścia, Krzemienskiej za dwie beczcze piwa złotych trzy i groszy dziesięć, Wąglowiczowi złotych pięć dla drzew żądane, Omieczinowej [?] za piwo złotych dwadzieścia.
Item Tomaszce za beczkę piwa złoty jeden i groszy dwadzieścia, Alexandrowi Szotowi za rzeczy kramne złotych trzydzieści, Piotrowi Szotowi za towary złotych dwadzieścia i ośm, Jakubowi Szotowi za towary kramne złotych czterdzieści, Postrzygaczykowi za beczkę i za achtel piwa złotych dwa i groszy dwadzieścia siedm, Jadamowi Miachowiczowi za ciżmy groszy dwanaście, Symonowi Kruscze złotych sześć niewinnie od konia wzięte. Nakazujemy, aby pozwana wojewodzina płocka te wszystkie długi zwysz mianowane mieszczanom naszem pomienionem mławskiem przed rewizorem naszem niżej mianowanem, którego do egzekwowania dekretu tego naszego we wszystkich jego punktach ześlemy; natenczas gdy do Mławy zjedzie, realiter et in effectu indilate [dokładnie i w wyniku niezwłocznie] gotowemi pieniędzmi zapłaciła. Także Przybyszowi konia, drugiego Konarzewskiemu i Pieniszkowi wołu, którego niewinnie zabrano, przywróciła i oddała sub poena arbitraria Regia nostra eadem superius interposita [pod karą sądu polubownego królestwa naszego jest zobowiązana]. Co się tycze reliquem debitorum [pozostałych długów], które mieszczanie nasi mławscy przed inkwizytorem regestrami pokazali, jako Janowi Czapnikowi za trzy beczki piwa złotych siedm i groszy sześć, Barthoszowi Groszowi za cztery beczki piwa złotych dziewięć i groszy osiemnaście, Jentkowi za beczkę piwa złoty jeden groszy dwadzieścia, Draszkowi za cielęcinę i mięso wołowe złotych pięć i groszy osiemnaście, Gorgoniowi za cielęcinę groszy dwadzieścia i ośm, potomkom nieboszczyka Korzybka za mięso i cielęcinę złotych ośm i groszy dwadzieścia i sześć, Hołubkowi za mięso i za ryby złotych pięć i groszy czternaście, Albertruscze za pięć beczek piwa złotych ośm i groszy dziesięć, potomkom nieboszczki Skarzyńskiej za dwie beczcze piwa złotych cztery, Mikołajowi Pogorzelskiemu za beczkę piwa złoty jeden groszy dziewięć, Raffalowi za beczkę piwa złoty jeden i groszy dwadzieścia, Łyssemu za beczkę piwa złoty jeden groszy dwadzieścia, Urbancze za dwie beczcze piwa złotych dwa i groszy dwadzieścia, Nosczance drugiej za olej, wiśnie i chleb groszy czternaście, Magdzykowej za chleb złotych dwa, Miedzynej za dwie beczcze piwa złotych dwa i groszy dwadzieścia, Wyłągowi za dwie beczcze piwa złotych trzy, Maciejowej Szadkowskiej za beczkę piwa i korzec chmielu złotych dwa i groszy dwadzieścia pięć, Gęsznikowej za piwo i ryby złoty jeden groszy siedemnaście, Florianowej za cztery beczki piwa złotych pięć i groszy dziesięć, Sobotcze za dwie beczcze piwa złotych cztery, Malowanemu za trzy beczki piwa złotych trzy i groszy osiemnaście, Kędziorkowej za beczkę piwa złotych dwa i groszy dwanaście, Okrasie za boty groszy dwadzieścia, Marchewcze za boty i trzewiki groszy dwadzieścia siedm, potomkom Drabikowej za skórnie [obuwie] groszy dwadzieścia, Janowi Pogorzelskiemu za pół skóry i za dwie beczce piwa złotych cztery i groszy dziesięć, Janowi Jałmużnikowi za boty i trzewiki złoty i groszy ośm, Raphalowi za trzy paty trzewików i za dwie parze botów złotych cztery i groszy dwadzieścia i dwa, Marchewcze za ostatek obuwia złotych dwa, Skoczylassowi za chleb i za obuwie groszy dwadzieścia, Nieniegowi za sześć par trzewików złotych jeden i groszy trzy, Woznicakowi za trzy pary skórzen [obuwia] i dwie parze trzewików złotych dwa i groszy ośm, Malowanemu za sześć par trzewików złoty jeden i groszy dwadzieścia dwa, Ziadalie [?] za sześć par trzewików złoty jeden i groszy trzy, Połapowi za szkórnie [obuwie] i trzewiki złoty jeden, Marcinkowi Małemu za trzy pary botów i za kłodę piwa złotych trzy i groszy dziesięć, Oprzałkowi za boty jedne groszy dwadzieścia.
Item Malowanemu za dziewięć kłód piwa złotych dwanaście, Miąchowiczowi za skórnie [obuwie] groszy dwadzieścia.
Item Woznicakowi po morze za trzewiki i skórnie [obuwie] groszy dwadzieścia i cztery, Marchewcze za trzewiki i boty kowane złoty jeden i groszy cztery, Płakalie za boty kowane złoty jeden, Miączowiczowi po morze za boty kowane, chłopcu groszy dwadzieścia i cztery, Powąscze za skórnie [obuwie] groszy dwadzieścia, Jentkowi za skórnie [obuwie] groszy dwadzieścia, Wozniczce za skórzenki [małe buciki] i dziewcze trzewiki groszy dwadzieścia, Raffalowi za skórznie [obuwie] po morze groszy dwadzieścia, Drąszkowi i synom jego za mięso złotych pięć i groszy sześć. Temusz Korzybkowi za łopatkę wołową groszy dwadzieścia, Symonowi Czwikowi za węgorze groszy sześć, Kielcze za mięso złotych pięć i groszy dwanaście, Styncze za mięso złotych ośm i groszy dwadzieścia, Magdzikowi za chleb, sól i mięso złotych pięć i groszy dziewięć, Postrzygacikowi za robotę złotych dziesięć, Sobienalazłowej za dwie beczce piwa, Dryć za dwie beczce piwa, Skarbnikowi za dwie beczce piwa złotych cztery, Michałowi Sopiołakowi kowalowi za robotę złotych trzy, Kołodziejowi za robotę groszy dwadzieścia, Jankowi Czapnikowi za cztery kłody piwa złotych ośm, Zarębczynej za kłodę piwa złotych dwa, Zygmontowi za cztery kłody piwa złotych sześć i groszy dwadzieścia, Piotrowi Maninie [?] za wino i małmazję złotych trzynaście i groszy dwadzieścia, Tomaszce za dwie beczce piwa złotych cztery i groszy dwadzieścia cztery, Krzemienskiej za cztery beczki piwa złotych sześć i groszy dwadzieścia cztery, Stanisławowej Koziełkowej za dwie beczce piwa, Naroznej za pięć kłód piwa złotych ośm i groszy dziesięć, Sieczkowj za trzydzieści i cztery beczki piwa złotych sześćdziesiąt i ośm, Jakobowi Szotowi za cztery beczki piwa, Jadwidze Krokoszównie za beczkę piwa złotych dwa i groszy dwadzieścia, Jałmużniczej za trzy beczki piwa złotych sześć, Korynej za cztery beczki piwa złotych sześć i groszy dwadzieścia, Stanisławowi Plewcakowi za dwie beczce piwa złotych trzy i groszy dziesięć, Żabczykowej za dziewięć beczek piwa złotych piętnaście, Szowiolowi za chleb złoty jeden i groszy dwadzieścia, Narożnej za beczkę piwa złoty jeden i groszy dwadzieścia, Miąchowiczowej za dwie beczki beczce piwa złotych cztery, Suycze za kłodę piwa i za półtory beczki złotych pięć, Kakaycze za beczkę piwa złotych dwa i groszy dziesięć, Maleszacce za sześć beczek piwa złotych dwanaście.
Item Sieczkowej za sześć kłód piwa w roku tysiącznem sześćsetnem czwartem wzięte złotych dwanaście, Tarszynej za chleb złotych dwa i groszy dwadzieścia, Stypulance za trzy beczki piwa w roku tysiącznem sześćsetnem trzeciem wzięte złotych cztery i groszy dziesięć, Szadkonskiemu za dwie beczce piwa złotych trzy i groszy dziesięć, Dolezydurze za beczkę piwa złotych dwa. Zadunom wszystkiem za towar i roboty ich, które różnemi czasy dawali i robili złotych trzydzieści. Krawczom też za roboty ich, które od lat piętnastu położyli złotych sto polskich.
Ponieważ pozwana wojewodzina płocka przed inkwizytorem naszem do długów się tych nie znała, owszem jedne być popłacone, drugie nazbyt być przypisane powiedałą i poddanem naszem mieszczanom mławskiem o ten ostatek długów iurament [przysięgę] tamże przed inkwizytorem defferowała [złożyła], których długów i plenipotent jej szlachetny Philipp Faggiel przed sądem naszem nie przyznawał. My o te długi nieprzyznane mieszczany nasze mławskie do przysięgi przypuszczamy i nakazujemy, aby pomienieni mieszczenie nasi mławscy przysięgą cieloszną [cielesną, osobistą] swoją długów tych wszystkich zwyż mianowanych, których im pozwana nie przyznawa przed tymże rewizorem naszem niżej zapisanem, którego do egzekucji dekretu tego poślemy na ten czas, gdy do Mławy zjedzie, dowiedli i przysięgali w tę rotę, którą im rewizor nasz z tego dekretu naszego o długi ich formowany będzie. Po której przysiędze powinna będzie pozwana wojewodzina płocka tym poddanem naszem mieszczanom mławskiem wszystkiem długi zatrzymane, a przez nie przysiężone zapłacić. W czym rewizorowi naszemu niżej mianowanemu salva moderationem [pełnię decyzji] zachowujemy, którą gdzie ma być uważanie czynić ma w czem sumienie jego onerujemy [obciążamy]. Apelacji jednak po przysiędze i moderacyji długów stronom do nas bronić nie ma, jeśliby która apelować chciała. O dług zaś sześćdziesięciu złotych polskich, którego Sieczkowa pożyczyć by miała pozwanej wojewodzinie płockiej, ponieważ pozwana przed inkwizytorem długu tego negowała, aby tymże rewizorem na ten czas, gdy do Mławy zjedzie, pomieniona wojewodzina przysięgła. Za tego długu, co Sieczkowej nie pożyczyła i jako jej tego długu złotych sześćdziesiąt nie ma, tym dekretem naszem nakazujemy. Z strony długów nieboszczyka Zieleńskiego [Grzegorza Zielińskiego], wojewody płockiego małżonka pozwanej, iż pozwana wojewodzina płocka nie jest potomkiem małżonka swego, ale za prawem dożywotniem starostwo nasze mławskie trzyma, dlatego ją o te długi, które małżonek jej mieszczanom winien został, wolną czyniemy. Mieszczanom naszem mławskiem wolne prawo o te długi swe przeciwko potomkom jego in foro fori [przed sądem] zachowujemy.
O wzięcie prochu beczki z kramu Tomaszowi Szotowi przez Radzymowksiego, także temuż przez Wróblewskiego guzików dziewiąci tuzinów. Więc o wzięcie Piotrowi Szotowi przez tegoż Radzimowskiego prochu i inszych potrzeb i o uderzenie chłopca jego w kramie, także o wzięcie temuż Piotrowi Szotowi przez Wróblewskiego z kramnicze [z kramnicy, ze sklepu] gwałtem kopy gwoździ żelaznych, płótna czarnego i nici i zbicie chłopca jego w kramie. Więc też Gąssinównie i Kazanównie o groszy czterdzieści, które Wróblewskiemu za żyto dała; także o zbicie Dryaki na pniu przez Wróblewskiego jawnie przy ludziach; więc Kiełczakowi, którego Paweł Radzimowski ranił, jako też córce Anny Tomaskiej, którą Wróblewski zbił; także Marcinowi Magdzikowi, którego Radzymowski, sługa pozwanej zbił, konia mu raził, siodło i złotych onemu wziął. Sieczce także staremu, którego Wróblewski zbił, krowę, parę koni i kozę mu wziął. Nakazujemy, aby pozwana wojewodzina płocka przed rewizorem naszem, na ten czas gdy do egzekucji tego dekretu zjedzie, pomienionem poddanym naszem z sług swoich skuteczną i nieodwłoczną sprawiedliwość uczyniła sub poena arbitraria nostra Regia [pod karą sądu królewskiego naszego].
Strony Michała Sieczki, na którego ojcu pozwana wojewodzina płocka, jako się z relacji inkwizytora naszego pokazało, winy półtorasta złotych, gotowemi pieniędzmi go [?] actią kryminalną o gwałt białogłowski tego Michała Sieczki, syna swego zajednał, moderując tę winę. Nakazujemy, aby pozwana temu Sieczce złotych sto polskich tamże przy rewizorze naszem wróciła sub simili poena arbitraria nostra regia [pod tą samą karą sądu naszego królewskiego].
Do którego to dekretu naszego wykonania et in executionem [i do egzekucji] przywiedzenia rewizora z ramienia naszego, urodzonego Marcina Dembskiego, sędziego ziemskiego zawkrzeńskiego, którego wiara i w rzeczach sobie zleconych biegłość jest nam zalecona, tem dekretem naszem deputujemy i czas do zjechania na egzekucję dekretu tego naszego, poniedziałek pierwszy po blisko przeszłej śródpostnej niedzieli [26 marca] w Mławie nakazujemy. Na który czas aby pomieniony rewizor nasz zjechał i do egzekucji dekretu tego naszego przystąpił i on we wszystkiem egzekwował i tego dojrzał, aby poddani nasi mieszczanie termin ten sine perhorrescentia [bez obawy] od dzierżawczyni odprawili, napominamy i tym dekretem naszem nakazujemy.
Apelacji jednak obiema stronom in re principiali [w sprawie pierwotnej] o długi, które poddani poprzysięgać mają et in causa administrationis iustitiae [w sprawie wymierzenia sprawiedliwości] do nas nie broniąc, jeśliby która strona apelować chciała.
Do którego dekretu naszego pieczęć koronną przycisnąć rozkazaliśmy. Dan w Krakowie dnia jedenastego miesiąca stycznia roku pańskiego MDCVII, panowania królestw naszych polskiego XX, a szwedzkiego roku XIII.
(AGAD, Metryka Koronna, Ks. Ref. 3, k. 77-82)
Comments